www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

ST-68U

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne
“Tin Shield” in 1992 in Altensaltzwedel
(Kliknij aby powiększyć: 600·800px = 63 kByte)

Rysunek 1: “Tin Shield” in 1992 in Altensaltzwedel

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: 2 850 … 3 200 MHz
(pasma E/F)
Okres powtarzania impulsów: 0,7 lub 1,3 ms
Częstotliwość powtarzania impulsów: 750 lub 1500 Hz
Szerokość impulsu (τ): 6 lub 12 µs
Czas odbioru sygnału echa: 500 lub 1000 µs
Czas zwrotu: 200 lub 300 µs
Moc impulsowa: 350 kW
Moc średnia: 3,2 kW
Zasięg instrumentalny: 150 lub 75 km
Rozróżnialność w odległości: 600 m
Dokładność / Błąd określania: 80 m; 0,45°
Szerokość wiązki anteny: 6,5°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru: 6 lub 12 Ob/min
MTBCF: 140 h
MTTR: 60 min

ST-68U

ST-68U (oznaczenie rosyjskie: 19Sh6; cyrylica: 19Ж6; kod NATO: „Tin Shield“) był trójwymiarowym radarem obrony powietrznej średniego zasięgu w krajach byłego Układu Warszawskiego. Został zaprojektowany do wykrywania i śledzenia celów na małych wysokościach w warunkach zakłóceń aktywnych i pasywnych z silnym odbiciem od ziemi oraz w trudnych warunkach meteorologicznych.

Radar wykorzystywał częstotliwościowo kontrolowaną antenę typu phased array o czterech różnych częstotliwościach nadawania, a tym samym kątach elewacji. Te cztery wzorce antenowe nakładały się na siebie, dzięki czemu możliwe było dość dokładne obliczenie wysokości metodą monopulsów przez porównanie amplitud. Automatyczne rozpoznawanie celów zostało zaimplementowane dla maksymalnie 128 celów, z których 32 mogły być prowadzone jako ciągłe ścieżki. Elektronika radaru była wyposażona w system BITE.

ST-68 został dodany do uzbrojenia na początku lat 80. i zmodernizowany do wersji ST-68UM w połowie lat 80. NATO rozważało przyjęcie tego radaru z zapasów byłej NRD dla sił reagowania kryzysowego, ponieważ jest on przystosowany do transportu lotniczego i stosunkowo odporny na zagłuszanie. Projekt ten został jednak odrzucony ze względu na nierozwiązywalne problemy z dostawą części zamiennych z kolejnych republik byłego Związku Sowieckiego.