www.radartutorial.eu www.radartutorial.eu Urządzenia radiolokacyjne

5N62V

Krótki opis radaru, dane techniczno-taktyczne

Rysunek 1: 5N62V

Rysunek 1: 5N62V

Specyfikacja techniczna
Pasmo częstotliwości: pasma C
Okres powtarzania impulsów:
Częstotliwość powtarzania impulsów:
Szerokość impulsu (τ):
Czas odbioru sygnału echa:
Czas zwrotu:
Moc impulsowa:
Moc średnia: 3 kW
Zasięg instrumentalny: 180 … 300 km
Rozróżnialność w odległości:
Dokładność / Błąd określania:
Szerokość wiązki anteny: 0,7° lub 1,4°
Liczba ech odebranych - sondowań:
Liczba obrotów anteny radaru:
MTBCF: 5 000 h
MTTR:

5N62V

5N62V (cyrylica: 5Н62В; oznaczenie NATO: Square Pair) to radar naprowadzania pocisków dla systemu rakiet ziemia-powietrze S-200V (oznaczenie NATO: SA-5 Gammon).

Pierwotna wersja S-200A o kryptonimie Angara (cyrylica: «Ангара») była rozwijana od 1958 roku i miała zasięg do 180 km. Kolejna wersja S-200V, o kryptonimie Vega (cyrylica: «Вега»), pojawiła się w 1970 r. i miała zasięg do 240 km. Od 1975 r. dostępna była wersja S-200D o kryptonimie Dubna (cyrylica: «Дубна») o zasięgu do 300 km. Wersja ta jest podobno również zdolna do wystrzeliwania pocisków z głowicą jądrową.

Radar jest radarem iluminacyjnym do półaktywnego śledzenia celu z różnymi antenami do nadawania, odbioru i wysyłania komend do pocisków. Wykorzystuje on dwa tryby pracy: niemodulowany radar fali ciągłej z oceną częstotliwości dopplerowskiej celu oraz kodowany dwufazowo radar fali ciągłej z modulacją do pomiaru zasięgu celu. Ze względu na ograniczenia techniczne radaru z falą ciągłą, radar naprowadzania pocisków mógł wykrywać tylko jeden cel w danym momencie.

Energia nadawcza generowana była przez klistron typu K-89. Częstotliwość nadawania jest stabilizowana kwarcowo i jest dostarczana przez serię mnożników częstotliwości. Niestety nie są publikowane informacje o wysokości częstotliwości nadawania. Jednak ze względu na ocenę anten (stosunek długości fali do powierzchni anteny i kąta apertury), może to być ewentualnie w paśmie S.

Na początku lat 80-tych wersja Vega była eksportowana również do innych państw Układu Warszawskiego pod oznaczeniem S-200VE.