Wskaźnik typu „A”
Rysunek 1: Wskaźnik typu A z liniową skalą odległości, Na zdjęciu widać duży impuls, powstający w momencie nadawania i dalej mniejszy, który jest echem samolotu.
Rysunek 1: Wskaźnik typu A z liniową skalą odległości, Na zdjęciu widać duży impuls, powstający w momencie nadawania i dalej mniejszy, który jest echem samolotu.
Wskaźnik typu „A”
Wskaźnik typu „A” jest najprostszym ze wskaźników, zobrazowuje amplitudę sygnału echa na wyjściu odbiornika w funkcji odległości (tak naprawdę był to oscyloskop). W starych rosyjskich zestawach radarowych był on nazywany „wskaźnikiem odległości“ i pełnił dodatkową funkcję oscyloskopu kontrolnego. Najprostszy ze wskaźników, zapewnia pomiar jednej współrzędnej położenia celu, to znaczy odległości, dlatego nie jest obecnie używany do celów operacyjnych. Na wskaźniku zaznaczony był moment wysłania impulsu (sondującego) oraz moment odebrania sygnału echa od obiektu. Odległość do celu jest proporcjonalna do czasu przebywania impulsu fal elektromagnetycznych w przestrzeni. Nie ma informacji o azymucie.
nadawczy
okres
impulsu
stałego
Rysunek 2: Schematyczne przedstawienie zawartości wskaźnika typu „A“.
nadawczy
okres
impulsu
celu stałego
Rysunek 2: Schematyczne przedstawienie zawartości wskaźnika typu „A“. (Obraz interaktywny)
W historycznych A-skopach do wyświetlania obrazu wykorzystuje się lampę elektronową z odchylaniem elektrostatycznym. Odchylenie poziome jest wywoływane przez impuls w kształcie piły na płytkach odchylania poziomego, którego narastanie powinno być jak najbardziej liniowe. Długość impulsu (tzn. czas trwania odchylenia) określa skalę odległości (patrz interaktywny schemat blokowy). Jeśli czas trwania odchylenia jest równy maksymalnemu czasowi przemieszczania się fali elektromagnetycznej, to maksymalny zasięg jest również wyświetlany na A-skopie. Skrócenie czasu odchylania powoduje zmianę skali, co oznacza, że odległość jest wyświetlana tylko w odcinkach. Wyświetlanie w rzeczywistej skali uzyskuje się dzięki utrzymywaniu stałego stosunku prędkości propagacji fali elektromagnetycznej w przestrzeni (w tym przypadku w przybliżeniu prędkości światła c0) do połowy prędkości poziomej wiązki odchylającej.
Jeśli nie ma sygnału wizyjnego, A-skop wyświetla poziomą linię prostą, która jest również nazywana linią zerową. Sygnał wizyjny jest podawany na płytki odchylania pionowego i powoduje odchylenie niewielkiej części tej linii zerowej w górę lub w dół. W ten sposób A-skop wyświetla aktualną amplitudę sygnału wizyjnego w funkcji czasu.
Początek odchylenia (a tym samym początek pomiaru czasu) jest zawsze rosnącym zboczem impulsu nadawczego. Impuls nadawczy jest więc zwykle widoczny również w A-skopie, ponieważ przełącznik nadawczo-odbiorczy nie jest przełącznikiem idealnym i dlatego niewielka, choć silnie tłumiona, część wysokiej energii nadawania nadal dociera do bardzo czułego wejścia odbiornika. Ten stłumiony impuls nadawczy można również wykorzystać do strojenia odbiornika. Często część nadawanego impulsu jest odłączana przez przystawkę pomiarową, dodatkowo opóźniana w sposób sterowalny i wprowadzana z powrotem na wejście odbiornika w celu uzyskania specjalnego impulsu sterującego do strojenia w zakresie odległości, w którym na przykład zależna od czasu automatyczna regulacja wzmocnienia odbiornika nie jest już skuteczna.
W dzisiejszych czasach A-scope stracił na znaczeniu. W starszych radarach analogowych jest on używany tylko jako oscyloskop kontrolny. W nowoczesnych cyfrowych zestawach radarowych obsługa A-skopu stała się bezcelowa, ponieważ sygnały celu nie występują już jako sygnał wizyjny, lecz jedynie jako słowo danych. Nie ma możliwości uzyskania sygnału synchronizacji z sygnałami cyfrowymi. Dlatego mogą być one uruchamiane tylko wewnętrznie. Z tego powodu nie jest możliwe przeanalizowanie sekwencji bitów za pomocą zwykłego oscyloskopu. Można jedynie stwierdzić, że sygnał jest obecny, a więc stopień sterujący sygnałem cyfrowym najwyraźniej działa.
W wyjątkowych przypadkach oprogramowanie systemu radarowego może jednak wygenerować na ekranie komputera z cyfrowych danych radarowych obraz podobny do A-skopu. Jest to przydatne do celów szkoleniowych lub jako pomoc dla mechanika radarowego, który może na pierwszy rzut oka sprawdzić gotowość radaru do pracy.
Galeria zdjęć dla A-Scope
Rysunek 3: Wskaźnik typu „A” rosyjskiego radaru P-12 „Spoon Rest“ pokazuje impuls kontrolny w odległości 42 km.
Rysunek 4: Próba wykrycia słów asynchronicznych szeregowych danych cyfrowych na oscyloskopie kontrolnym.
Rysunek 5: Sygnały analogowe przekształcane z powrotem z danych cyfrowych, wyświetlane na przykład w DPR 886