Radary zarządzające przestrzenią powietrzną
Gallerie of different ATC-Radars
Rysunek 1: SRE-M7, typowy radar trasowy. Wyprodukowany przez niemiecką firmę DASA
Rysunek 2: Radar nadzoru lotniska ASR-12 produkcji Northrop/Grumman
Rysunek 3: Radar precyzyjnego podejścia PAR-80 wyprodukowany przez ITT
Rysunek 4: Radar kontroli ruchu naziemnego ASDE
Rysunek 5. Radar ASDE do wykrywania mikroburstów w wietrze MBR
Radary zarządzające przestrzenią powietrzną
Radar kontroli ruchu lotniczego (Air Traffic Control Radar, ATC-Radar) jest terminem zbiorczym dla wszystkich urządzeń radarowych używanych dla bezpieczeństwa i kontroli ruchu lotniczego w zastosowaniach zarówno wojskowych jak i cywilnych. Zbiór organizacji, instytucji i przedsiębiorstw, którym powierzono takie zadania, nazywany jest systemem zarządzania ruchem lotniczym (Air Traffic Management, ATM). Główne rodzaje radarów wykorzystywanych do różnych zadań związanych z zarządzaniem ruchem lotniczym są następujące:
- Radary trasowe;
- Radar kontroli zbliżania lotniska;
- Radar precyzyjnego podejścia;
- Radar ruchu naziemnego;
- Specjalne radary pogodowe.
Radary trasowe
Radary trasowe są przeznaczone do monitorowania ruchu lotniczego poza wyznaczonymi obszarami lotnisk. Radary trasowe pracują zazwyczaj w klasyfikacji NATO w paśmie D. Radary te zapewniają nadzór nad torami samolotów nad krajem, mierzą parametry przestrzenne statku powietrznego, określają jego współrzędne, kierunek i prędkość na stosunkowo dużym obszarze do 250 mil morskich (450 km). Radar śledzący jest radarem nadzoru pierwotnego połączonym z radarem nadzoru wtórnego.
Radar kontroli zbliżania
Radar kontroli zbliżania jest radarem kontroli zbliżania się do lądowania, służącym do lokalizowania statku powietrznego i wyświetlania jego pozycji w obszarze obsługi lotniska. Radary takie pracują zazwyczaj w paśmie E i są w stanie niezawodnie wykrywać i śledzić statki powietrzne na wysokościach do 25 000 stóp (7 620 m) w odległości 40 … 60 mil morskich (75 … 110 km) od lotniska. Anteny w tym typie radaru powinny mieć prędkość obrotową co najmniej 12 … 15 obrotów na minutę, co zapewnia wymaganą szybkość aktualizacji danych do 5 sekund. Nowoczesne radary lotniskowe posiadają dodatkowy kanał pogodowy przeznaczony do wykrywania niebezpiecznych warunków atmosferycznych.
Radary precyzyjnego podejścia
Podejście kontrolowane z ziemi to tryb sterowania, w którym samolot może wylądować w złych warunkach pogodowych. Pilot jest prowadzony przez kontrolę naziemną za pomocą radaru precyzyjnego podejścia (PAR). Informacje o naprowadzaniu są odbierane od operatora radaru i przekazywane do samolotu za pomocą radia głosowego lub łącza komputerowego do samolotu. Radary te pracują zwykle w paśmie I.
Radary kontroli ruchu naziemnego
Radary kontroli ruchu naziemnego mają za zadanie skanować powierzchnię w rejonie lotniska, lokalizować statki powietrzne i pojazdy naziemne oraz wyświetlać je na stanowiskach pracy kontrolerów ruchu lotniczego podczas niesprzyjającej pogody. Radary te pracują w pasmach od I do K i wykorzystują ultrakrótkie impulsy sondujące, aby zapewnić akceptowalną rozdzielczość. Ich zasięg to kilka lub mniej kilometrów, a prędkość anteny to 60 obr.
Specjalne radary pogodowe
Radary meteorologiczne odgrywają ważną rolę w kontroli ruchu lotniczego. Istnieją specjalne radary pogodowe zaprojektowane specjalnie dla bezpieczeństwa ruchu lotniczego (np. ten pokazany na rysunku 5).